جوز بویا : خواص ، طبع ، طریقه مصرف و مضرات جوز هندى گرداوری شد
جوز هندى
جوزهندی (جوز بویا)
نام علمی: Myristica fragrans
نام عمومی: Mace , nutmeg
نام انگلیسی: nutmeg tree
نام عربی: جوزالطیب
نام فرانسوی Muscade , noix de muscade:
نام‌های مترادف: m.moschata T hunb. , M. officinalis L
نام خانواده: Myristicaceae
گیاه شناسی
میوه درخت جوز بویا به طور كلی از دو نوع ثمر كه از نظر طبی و خواص دارویی مورد توجه می باشند تشكیل شده است ،یكی مغز هسته كه به فرانسوی موسكاد و به انگلیسی نات مگ گفته می شود و دیگری جدار نازك خشبی توری خارجی هسته كه در اصطلاح طب سنتی «بسباسه» و به فرانسوی ماسی و به انگلیسی میس نامیده می شود.
درخت جز بویا درختی است دو پایه به ارتفاع ۲۰ تا ۱۰ متر،زیبا،همیشه سبز ،با شاخه های پراكنده .پوست تنه آن خاكستری تیره ،گلهای آن زنگولهای شكل كوچك زرد است .برگهای آن بیضی،نوك تیز،موجدار،چرمی سبزبراق شبیه برگهای نارنج یا برگهای غار گیلاسی یا برگهایRhododendron،نظیر برگهای گل صد تومانی(R.ferruginosum) ،طول برگها در حدود ۱۰ ساتنی متر ،رنگ سطح فوقانی آن سبز تیره و رنگ سطح تحتانی آن سبز كمرنگ است.میوه آن كه معمولا در حدود شش ماه پس از ظهور گلها می رسد ،شبیه زرد آلو به رنگ زرد لیمویی تا قهوه ای روشن ووقتی كه كاملا رسید معمولا از وسط ترك می خورد.و از شكاف ترك آن جدار خشبی شفاف و درخشان و مخملی توری شكل ناصاف هسته كه همان بسباسه یامیس است دیده می شود.این جدار ،یك عدد هسته قهوهای رنگ روغنی را كه هامن جوز بویا می باشد دربر گرفته است .هسته تخم مرغی شكل و معطر گیاه یا نات مگ در حدود ۴ سانتی متر طول و ۱ تا ۵/۱ سانتی متر عرض دارد و قشر خارجی بسیار معطر وشكننده آن یعنی بسباسه یا میس در حدود ۲ تا ۱ میلی متر ضخامت دارد و وقتی خشك شد به رنگ زرد قهوه ای در می آید.
خواص جوز هندى
آرام‌کننده درد معده
برای درمان قولنج روده، جوزهندی را امتحان کنید چرا که سال‌ها برای درمان سوءهاضمه، اسهال و باد روده مصرف می‌شده است.
گیاه‌شناس معروف، آندرو گدرت، نویسنده کتاب «درمان بیماری‌های گوارشی» در این‌باره می‌گوید: اسانس و سایر ترکیبات شیمیایی که در جوزهندی پیدا شده به فرد کمک می‌کند تا دستگاه گوارشش منظم کار کند. برای بهبود هضم، مقداری (نباید از نصف قاشق چای‌خوری بیشتر باشد ـ چرا که مصرف مقدار زیاد جوز موجب تهوع می‌شود)جوزهندی را در یک کاسه شوربای آرد جو ریخته و به مدت چند هفته هرروز صبح میل کنید.
مسکن دندان‌درد
روغن جوزهندی مانند روغن دانه میخک سالیان سال برای درمان دندان‌درد و درد لثه مصرف می‌شده است. سارا اسنو، نویسنده کتاب «زندگی تازه» در این‌باره می‌گوید: «سعی کنید یک یا دو قطره از روغن جوزهندی را روی لثه بمالید. روغن جوزهندی را می‌توانید از عطاری‌ها تهیه کنید.
تحقیقات نشان داده است که ترکیبات روغن جوزهندی به مبارزه باکتری‌های دهان و دندانی می‌رود که موجب ایجاد حفره در دندان می‌شوند
لکه زدایی از پوست
جوش‌های چرکی در حال ظهور را با این داروی خانگی، از بین ببرید: در یک کاسه، مقداری جوزهندی را با شیر ترکیب کنید تا به شکل خمیری ضخیم درآید، کرم به دست آمده را روی قسمت مورد نظر پوستتان قرار دهید، کرم باید چند دقیقه روی جوش بماند، پس از گذشت زمان کافی، ان را تمیز کنید. گفته می‌شود که جوزهندی، خاصیت ضد التهابی دارد که همراه با شیر غنی از ویتامین، پوستی لطیف و شاداب را به شما هدیه خواهد کرد.
تسهیل کننده خواب
در صورتی که هنگام بستن چشم و خواب با مشکل مواجه می‌شوید، یک فنجان شیر داغ را با جوزهندی مخلوط کرده و میل کنید. شیر حاوی تریپتوفان، اسید آمینه‌ای است که به سروتونین برای ترویج خواب در بدن تبدیل می‌شود.
جوزهندی موجب می‌شود که اثر سروتونین در بدن طولانی‌تر باقی بماند (بنابراین در مغز به مدت طولانی‌تری می‌ماند)
دیگر خواص
* التهابات و دردهای مفصلی و رماتیسمی با مصرف خوراکی جوزهندی و همچنین ماساژ موضع با روغن آن تسکین می‌یابد.
* جوزهندی به حفظ سلامت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند.
* برای کاهش علائم آلرژی نیز می‌توانید جوزهندی بخورید.
* سیستم قلبی، عروقی را تحریک می‌کند و برای حفظ سلامت قلب مفید است. همانند میخک، جوزهندی دارای ترکیبی به نام «یوجینول» است که برای قلب مفید می‌باشد.
* به گزارش «ehow» در طب چین توصیه شده است که برای رفع معده درد و التهاب یا سوءهاضمه 3 تا 5 قطره این روغن همراه با یک قاشق غذاخوری عسل به طور ناشتا میل شود.
تحقیقات نشان داده است که ترکیبات روغن جوزهندی به مبارزه باکتری‌های دهان و دندانی می‌رود که موجب ایجاد حفره در دندان می‌شوند
* بی نظمی و درد قاعدگی را رفع می‌کند.
* تقویت کننده ذهن است. بدن را آرامش می‌دهد و سبب افزایش گردش خون می‌شود.
* روغن آن از جمله ترکیبات مهم بیشتر داروهای تسکین دهنده سرفه است. ضمن این که در درمان سرماخوردگی نیز موثر است.
* برای درمان آسم مفید است.
* اضطراب و افسردگی را رفع می‌کند.
* عفونت و بیماری‌های کلیه‌ای را درمان می‌کند.
* خاصیت ضد باکتریایی و ضدعفونی کننده دارد که برای رفع کدری، چربی و چین و چروک پوست مفید است.
* به نقل از «Ask.com» ماده‌ای به نام مایریستیسین (Myristicin) موجود در آن آنزیم‌های موجود در مغز را که در بروز بیماری آلزایمر موثر است از بین می‌برد و برای بهبود حافظه مفید است.
* مصرف مقدار کم آن نفخ معده را کاهش می‌دهد، به هضم غذا کمک می‌کند و اشتها را بهبود می‌بخشد.
* در شل کردن عضلات موثر است.
* مخلوطی از چند قطره روغن جوزهندی و عسل حالت تهوع، سوءهاضمه و اسهال شدید را درمان می‌کند.
* در طب هومیوپاتی، برای معالجه اضطراب و افسردگی به کار برده می‌شود.
* در طب چینی برای درمان بیماری‌های کبد استفاده می‌شود. تقویت کننده کبد است و سموم کبد را دفع می‌کند.
* برای کنترل آکنه، 2 تا 3 دانه جوزهندی آسیاب شده را با کمی شیر مخلوط کنید تا به شکل ضماد دربیاید. پس از شستن صورت با آب ولرم و خشک کردن، ضماد را به صورت بمالید و پس از 2 ساعت ابتدا با آب ولرم و سپس برای بستن منافذ با آب سرد بشویید. این ضماد به عنوان اسکراب برای رفع جوش استفاده می‌شود.
* برای تسکین علایم سرماخوردگی با کمی آب، آرد و پودر جوزهندی ضمادی تهیه کنید و روی پارچه کتان بمالید و روی سینه قرار دهید.
* خستگی مفرط و استرس را رفع می‌کند و قدرت تمرکز را افزایش می‌دهد.
مصرف مقدار کم آن نفخ معده را کاهش می‌دهد، به هضم غذا کمک می‌کند و اشتها را بهبود می‌بخشد
* برای تسکین درد مفاصل، عضلات، آرتریت، زخم و التهاب کمی از روغن آن را روی موضع بمالید.
* مصرف آن مانع بروز سنگ کلیه می‌شود.
* برای بهبود بخشیدن به سیستم گوارشی کمی پودر جوز هندی را روی صبحانه خود بپاشید.
همچنین ضماد آن برای سردرد سرد و فلج ولقوه و سستی اعضا وورمهای سرد كبد نافع است.اگر ضماد آن با افسنطین و عسل تهیه شود برای رفع خونمردگی و كوفتگی اعضا مفید است و مصرف قطره آن با روغنهای مناسب برای تسكین دردهای گوش و رفع كری نافع است و مالیدن ان به چشم برای تقویت دید چشم و رفع جرب پلك نافع است.
طبع جوز هندى
طبیعت جوز هندی گرم است
طریقه مصرف جوز هندى
پودر آن در تهیه ادویه تركیبی یا به تنهایی در غذاها استفاده کنید
مضرات جوز هندى
نباید در مصرف این گیاه زیاده‌روی کرد چون اسانس دانه دارای مواد محرکی است که مصرف مداوم و زیاد آن باعث اختلالات قلبی، تند شدن حرکات قلب، سرخی صورت، سردرد و نوعی مسمومیت می‌شود. این موضوع در سال‌های اخیر مورد تحقیق و تایید قرار گرفته و یکی از ترکیباتی که باعث این مسمومیت می‌شود به نام میریستی‌سین شناسایی شده است. بنابراین اگر از خواص این گیاه مطلع شدید، در مصرف آن زیاده‌روی نکنید و همیشه حد اعتدال را نگه دارید.
علاوه بر این مصرف زیاد آن سبب ایجاد مشکل در بخش کنترل احساسات در مغز شده و پس از مصرف بیش از حد، احساس نشاط به همراه سستی و رخوت در انسان پدید می‌آورد که شبیه نوعی مسمومیت است.
همچنین برای گرم مزاجان مضر است و سردرد می آورد در این مورد باید با گشنیز خورده شودو مضر كبد و ریه است ،آن را باید با بنفشه و عسل خورد